Bioodpady (ulegające biodegradacji odpady z ogrodów i parków oraz odpady spożywcze i kuchenne z gospodarstw domowych takie jak: resztki i obierki z owoców i warzyw, resztki jedzenia, fusy po kawie i herbacie, skorupki jajek, skoszona trawa, liście, rośliny, ziemia po kwiatach, trociny, kora drzew, drobne gałęzie, popiół drzewny z kominka itp.) stanowią znakomity, naturalny nawóz dla roślin. Wszystko to wystarczy jedynie odpowiednio zagospodarować. Prawidłowo wykonany kompost ma strukturę żyznej, czarnej ziemi, która znakomicie nadaje się jako podłoże dla roślin. Kompostownikiem może być pryzma lub dół wykopany w ziemi, drewniana skrzynka przykryta warstwą gałęzi. W sklepach dostępne są gotowe kompostowniki. Kompostownik najlepiej założyć w zacienionej, osłoniętej od wiatru części nieruchomości. Ustawienie kompostownika w takim miejscu zapobiegnie wysychaniu i parowaniu kompostu oraz pozwoli zachować odpowiednią temperaturę, która będzie sprzyjać rozkładowi roślin. Istotne jest, by kompostownika nie izolować od gruntu, co ułatwi dostanie się do pryzmy dżdżownicom i innym organizmom niezbędnym w procesie wytwarzania kompostu. Kompostując odpady zwracamy uwagę, by zapewnić prawidłową cyrkulację powietrza i odprowadzić nadmiar wody. Dlatego też, na spód kompostownika najlepiej położyć gałęzie drzew, korę oraz twardsze łodygi. Na tak ułożoną warstwę gałęzi wysypujemy warstwą zgromadzonych bioodpadów. Im bardziej rozdrobnione odpadki, tym szybciej otrzymamy kompost. Warstwę odpadków przysypujemy cienką, ok. 3 centymetrową warstwą kompostu, żyznej ziemi ogrodowej lub torfu, co przyspieszy rozkład substancji organicznych. Następnie układamy kolejne warstwy odpadków organicznych, które przekładamy ziemią i gałązkami. Pryzma nie powinna być wyższa niż 1,5 m ze względu na ryzyko zbytniego sprasowania jej dolnych warstw, co może powodować utrudniony dopływ powietrza i w konsekwencji gnicie. Najlepszym terminem zakładania kompostu jest jesień.
Uwaga: do kompostownika zakazane jest wrzucanie skórek cytrusów i bananów (zawierają szkodliwe środki chemiczne), roślin porażonych przez choroby, grzyby chorobotwórcze, mięsa i kości (gniją, powodują nieprzyjemny zapach kompostu i mogą sprowadzać muchy i szczury), roślin trudno rozkładających się ( np. liści orzecha, gałęzi gruszy, buku i dębu), pestek oraz chwastów z nasionami.
